توی آسمون دنیا هرکسی ستاره داره

                                 چراوقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره

                                 واسه من تنهایی درده درد هیچ کس رو نداشتن

                                 هرگل پژمرده ای توی کویر سینه ام کاشتم

                                 دیگه باور کردم که................ باید تنهابمونم

                                  تادم لحظه ی مردن شعرتنهایی بخونم